Kanatlıoil Sıvı Probiyotik 20 ML

              PROZİM PROBİYOTİK+ENZİM

 Faydaları ;

· Probiyotikler, Prebiyotikler, Enzimler ve Organik Asitlerden oluşan yem premiksidir.

· Bağırsak sağlığını koruyarak faydalı bakterilerin çoğalmasını sağlar.

· Sindirim kanalında patojen mikroorganizmaların üremesini engelleyen bir ortam oluşturur.

· Dışkı kalitesini arttırarak, amonyak seviyesini düşürür.

Kullanma Talimatı ;

 Kafes Kuşlarında: 1 lt Klorsuz İçme Suyuna, 1 kg Yeme ve Kuş Mamasına 5 ml Olarak Tavsiye Edilir.

50 ml klorsuz içme suyuna (yarım suluk) 4 damla olarak verilebilir

·Güvercin ve Tavuklarda: 1 lt Klorsuz İçme Suyuna veya 1 Kilo Yeme 5 ml Olarak Tavsiye Edilir.

Uyarılar ve Önlemler ;

· Sadece hayvan kullanımı içindir.

· Çocuklardan uzak tutunuz.

Depolama Koşulları ;

· Güneş görmeyen serin yerde muhafaza ediniz.

BU BİR İLAÇ DEĞİLDİR , YEM PREMİKSİDİR. TEDAVİ AMAÇLI KULLANILMAZ

İçerik Bilgisi ;

BESİNSEL KATKILAR: (E300) L-Askorbik Asit

ZEOTEKNİK KATKILAR: Bacillus Subtilis, (E 1613) Endo-1,4-p-Ksilanoz, (E 1634) Endo-1,3 (4)-p-Glukanoz, (E 1619) a-Amilaz, (4a13) Proteaz

TEKNOLOJİK KATKILAR: Lactobacillus Casei, Lactobacillus Fermuntum, Lactobacillus Plantarum, (E 296) Malik Asit, (E 330) Sitrik Asit, (E 270) Laktik Asit.

DUYUSAL KATKILAR: (2/b) İnülim, (2/b) Tartarik Asit, (2/b) Salisilik Asit

 

Probiyotikler

Probiyotikler genel olarak ideal bağırsak florasından izole edilen yararlı bakteri , mantar ve mayaları içine alan mikrobiyal kültürler olup ,sindirim kanalında mikroflora dengesini düzenlemek , hastalık üretme kabiliyeti olan mikroorganizmaların zararlı hale geçmelerini ve üremesini önlemek , bu yolla yemden maksimum yararlanmayı sağlamak amacıyla yeme ilave edilen bir yem katkı maddesi , biyoteknolojik ürünleridir .

Probiyotik ürünlerin geliştirilmesinden sonra kanatlılarda sindirim sisteminin ve özellikle de bağırsaktaki içeriğin kompozisyonunun ne denli önemli olduğunu anlamamızı sağlayan çalışmalar hız kazanmıştır . Zira çoğu durumda bağırsaklar toksik maddelerin ve hastalık yapıcı mikroorganizmaların elenmesi açısından savunmanın ilk hattını oluştururlar . Bu savunma hattında konakçı lehine dışarıdan yem ve su ile yapılacak bağırsak sisteminin bütünlüğünü ve içeriğini korumaya yönelik her müdahale kanatlı sağlığının sürekliliğini sağlayacaktır .

Bağırsak p.H ını düşük olmasının hastalık yapıcı bakterilerin üremesini engelleyici ve faydalı fermantasyon mikroorganizmalarının ( Laktobasiller ) çoğalmasını arttırıcı önemli etkisini ortaya çıkmasından sonra , antibiyotikler artık yerlerini bağırsak p.H sını düşürücü başta probiyotikler olmak üzere organik asitler ve enzim içeren doğal gıda takviyelerine bırakmıştır .

Erişkin sağlıklı bir kanatlının bağırsak florasında % 90 oranında yararlı laktobasiller , bifidobakterium, fusobakterium , % 10 oranında ise zararlı olarak gördüğümüz enterokoklar stafilokoklar , Ecoli ve clostiridiumlar bulunmaktadır . Bu yararlı mikroorganizmalar sağladıkları asit ve enzimlerle hem besinlerin sindirimine yardımcı olurlar hemde bağırsak p.H sını düşürerek enterik kökenli bakterilerden kaynaklı bir enfeksiyon ortaya çıkmasını önlemiş olurlar

Yem rasyonlarına katılım hacimleri % 1 ve daha az düzeydedir. Bu düşük miktarlara karşın etkileri azımsanmayacak çoktur .Bu gün geliştirilmiş ticari probiyotik ürünlerin pek çoğu incelendiğinde formulasyonuna temel olan mikroorganizmaların birçoğunun yararlı bakteri , mantar ve maya kültürleri olduklarını görürüz. Bunların başında da Laktobasiller , Streptokokuslar , Basiller , Bifidobakteriler ve Sacharomyces crevisea gelmektedir .

Prebiyotikler

Prebiyotikler verildikleri insan ve hayvana ait sindirim sistemindeki faydalı mikro organizmaların büyümelerini ve çoğalmalarını hızlandıran , hastalık yapıcı mikro organizmaların ise çoğalmalarını baskılayan ve sindirilmeyen yem ve gıda katkı maddeleri olarak tanımlanmaktadır . Prebiyotik katkı maddelerinin en büyük ortak özellikleri , kompleks karbonhidrat yapıya sahip olmaları ve çoğunluğunun oligosakkaritlerden oluşmalarıdır . Bir gıda bileşeninin prebiyotik özellikte sayılabilmesi için aşağıdaki nitelikleri taşıması gerekmektedir ;

Sindirime dirençli olmalı, yani mide ve ince bağırsakta absorbe olmamalı ,

Kolon mikroflora bakterileri tarafından hidrolize edilmeli ,

Kolonda yer alan bir veya birkaç yararlı bakterinin (laktobasil, bifidobakter) çoğalmasını teşvik etmeli ,

Konakçı sağlığı üzerine olumlu etkileri bulunmalıdır .

Prebiyotiklerin özellikle bağırsak ortamında laktik asit oluşumunu arttırarak asitliği düşürdüğü ve böylece hastalık yapıcı bakterilerin bağırsak ortamında koloni oluşturarak yuvalanmalarını engellediği bilinmektedir .

Pek çok araştırma prebiyotikleri sindirilemeyen maddeler olarak tanımlamışlardır . Ancak bazı araştırmalarda ise prebiyotiklerin sindirim sisteminde fermante olduklarını ve bu fermantasyon sonucunda da ortaya çıkan laktik asit gibi yağ asitlerinin , sindirim sisteminin PH ını düşürdüğünü ve bağırsak hareketlerini uyararak , bağırsak içeriğinin geçiş zamanını azalttığını ifade etmektedir .

Prebiyotikler için ikinci bir çalışma mekanizması ise ; bazı bakterilerin sahip olduğu fimbria adındaki uzantılarının ortamda bulunan oligosakkarit yapıdaki prebiyotiklere karşı daha fazla ilgi göstererek bu organizmanın bağırsak yüzeyinde tutunamıyarak yuvalanma şansı bulamadan dışkılama yolu ile atıldıklarını göstermektedir .

Hayvan sağlığı üzerinde olumlu etkileri ve aktivite yüksekliği nedeniyle mannan oligosakkaritler daha çok araştırmaya konu olmuş ve maya hücre duvarından elde edilerek ticari olarak üretilmeye başlanmıştır . En yaygın kullanılan prebiyotikler , mannan oligosakkaritler ( MOS ) , fruko oligosakkaritler ( FOS ) , kitosan oligosakkaritler ( COS ) ve beta glukanlardır . Molekül yapıları farklı olmakla birlikte ligninlerde bu gruba dahil edilebilir.

Mannan oligosakkaritler ve diğer prebiyotikler , hastalık yapıcı bakterilerin yuvalanmasını hayvanın bağırsaklarını işgal etmesini engellemede ve immun sistemin güçlendirilip , besinlerden daha iyi yararlanımı sağlamak için bağırsak yapısının şekillendirilmesinde rol oynarlar .

Enzimler

Sindirim sistemindea nişasta protein ve yağları parçalayarak sindirime yardımcı olan maddelerdir . Yem katkı maddesi olarak kullanılan enzimler yemlerin sindirilebilirlik ve yararlanım oranlarını arttırmakta ve yemdem sağlanan metabolik enerji düzeyini yükseltmektedirler . Başlıca enzimlerden proteaz , glukanaz , selülaz , pektinaz , amilaz , fitaz ve lipaz yem sanayinde karma yemlerde en çok kullanılan enzimlerdir . Enzim ilavesi sayesinde karma yemin içeriğine giren tahılların iç yapısındaki nişasta ve kabuklarındaki sindirilemeyen selülozun parçalanması sağlanır . Bağırsak iç kıvamını düzenlenmiş olur ve böylece altlık kalitesi bozulmamış olur . Yemler çok daha iyi sindirilebildiği için metabolik enerji düzeyleri artar , hayvanlar yemden çok daha iyi yararlanmış olurlar .

Enzimler ayrıca bazı mineral maddelerin atılmadan kullanılması üzerinede pozitif etkileri keşfedilmiştir . Kanatlı beslenmesinde yoğun yer bulan tahıllardaki fosfor bakımından zengindirler . Ancak fosforun büyük bir kısmından hayvanlar yararlanamaz ve dışkı ile atılır . Enzim teknolojilerinin gelişmesi ile elde edilen fitaz enzimi sayesinde kanatlı karma yemlerindeki tahıllardan yararlanım oranıda artmıştır .